Obszar 2 wychowanie fizyczne - rytmika

W naszym przedszkolu jedną z form realizacji zajęć wychowania fizycznego jest rytmika .Co to jest rytmika? Jest to metoda wychowania muzycznego stworzona przez E. Jaques-Dalcroze`a. Istotą zajęć jest odtwarzanie przebiegu muzycznego za pomocą ruchów ciała, ale jest to również taniec, śpiew, gra na instrumentach, improwizacja ruchowa oraz instrumentalna. Metoda ta poprzez ruch, śpiew i tworzenie realizuje cele wychowania ogólnego, oparte na zrozumieniu tkwiącej w dziecku potrzeby ruchu i aktywności.

Jak wyglądają zajęcia rytmiczne?  Specjalnie skonstruowane zajęcia rytmiczne zawierają w sobie różny dobór ćwiczeń z elementami wyrabiania sprawności fizycznej, uwrażliwienia na zmiany zachodzące w muzyce,oswajania z zagadnieniami muzycznymi, ilustracjami ruchowymi do piosenek, elementami tańca towarzyskiego, tańca grupowego oraz relaksacją przy muzyce i muzykoterapią.

        

KONSPEKT ZAJĘĆ I

PROWADZĄCY: mgr Wiesława Wojciech,

TEMAT ZAJĘĆ:  Wesołe wróbelki- instrumentacja utworu Gawot, kompozytor F. Gossec

CEL ZAJĘĆ: uwrażliwianie dzieci na zjawiska rytmiczne

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

·         Muzyczne powitanie na podstawie piosenki „ Karuzela”

·         Ćwiczenia rozgrzewające- marsz po kole w rytm akompaniamentu z tamburynami

·         Powtórzenie  utworu z poprzednich zajęć- precyzja wykonania

·         Zapoznanie z utworem Gawot F. Gossec- przed rozpoczęciem zabawy dzieci siadają w kole i słuchają utworu

·         Osłuchanie z utworem-

1.      dzieci stojąc jedno za drugim idą drobnymi kroczkami

2.      Na charakterystyczne dźwięki wszyscy zatrzymują się i poruszają trzy razy biodrami

3.      Dzieci zatrzymują się i kołyszą w miejscu przenosząc ciężar ciała z jednej nogi na drugą

4.      Dzieci wykonują obrót wokół własnej osi

5.      Dzieci maszerują po kole

·         Omówienie utworu

·         Przydzielenie instrumentów zgodnie z propozycjami dzieci

·         Instrumentacja utworu

·         Zabawa ruchowa- „ Ptaszki” – ruch kierowany przy muzyce

·         Muzyczne pożegnanie- propozycję dzieci

·         Zakończenie zajęć

2.Scenariusz nr.2

 KONSPEKT ZAJĘĆ II

PROWADZACY: mgr Wiesława Wojciech

                               

Temat: Rozpoznawanie trójdźwięków: durowego i molowego. Zapoznanie z    treścią i melodią  utworu pt. HUMORESKA -DWORZAKA

Cele:

         - rozpoznawanie trójdźwięku dur i mol, jako nastroju wesołego i smutnego

         - pobudzanie ekspresji ruchowej

         - rozwijanie inwencji twórczej

Cele operacyjne:

- Określa charakter melodii słuchanego utworu: smutna-  wesoła  

- Powtarza krótkie motywy melodyczne śpiewane  przez

   nauczyciela

-  Powtarza krótkie motywy melodyczne zagrane na pianinie

- Pobudza i hamuje ruch zgodnie z umownymi sygnałami  muzycznymi

- Przedstawia treści utworu za pomocą gestu mimiki twarzy,  ruchu całego ciała /pantomima /

-tworzy instrumentacje utworu- czyta partyturę-gra zgodnie z jej zapisem

Formy:

         - śpiew, ruch, twórczość, percepcja, gra na instrumentach

Metody:

         - odtwórcza, analityczno – percepcyjna, twórcza

Środki dydaktyczne:

         - magnetofon, instrumenty perkusyjne, pianino, tabliczki z kartonu: J L, szarfy i skakanki, wiaty z bibuły, rekwizyty do improwizacji ruchowej- kwiaty, motyle, strój ogrodnika

Przebieg zajęć:

1. Marszowe wejście dzieci ze śpiewem znanej piosenki  „Dobosz?”  

   Muzyczne powitanie na bazie trójdźwięku durowego.

  2. Ćwiczenia wstępne

  2.1.Marsz w rytmie ćwierćnut do akompaniamentu nauczyciela, przyśpieszenie tempa,  

      powrót do tempa początkowego; na przerwę w muzyce dzieci w dowolny sposób 

      wykonują podany przez nauczyciela rytm    

  2.2. Ćwiczenie stóp – gdy trójkąt realizuje akompaniament

      ćwierćnut – dzieci maszerują, obciągając palce, gdy trójkąt gra

      półnuty – dzieci wykonują kroki „gąsienicowe”, tzn. podkurczają palce i prostują

      je, stawiając stopę za stopą

II CZĘŚĆ

 1. Ćwiczenia ruchowe z zakresu techniki ruchu

 1.1. Oddechowe

     Dzieci ustawione w rozsypce. Na usłyszane dźwięki w górnym rejestrze pianina – wykonują wspięcie na palce z jednoczesnym uniesieniem rąk w górę (wdech), na dźwięk w niskim rejestrze – opuszczają ręce robią wydech. Następnie wykonują wdech, nadymając się jak żabki (napełniają brzuszki), po czym stopniowo wypuszczają powietrze na sylabie „rrr-ee-chchch”

 1.2. Ćwiczenie ruchowo – słuchowe

    Nauczycielka gra na pianie fragment melodii „HUMORESKA”, wykorzystującej trójdźwięk w majorze; improwizuje na bazie trójdźwięku durowego – dzieci poruszają się zgodnie z rytmem. Kiedy nauczycielka zmieni tryb wykorzystując trójdźwięk w molowy, dzieci kładą się na dywanie, „WIĘDNĄ”, zwinięte w kłębuszek.

 1.3. Ćwiczenie ruchowo głosowe

           Dzieci, osłuchane z melodią trójdźwięku durowego i molowego, poruszają się w rytmie, granym przez nauczycielkę na dowolnym instrumencie perkusyjnym. Na przerwę w muzyce – wybrane dziecko improwizuje melodię po trójdźwięku, odpowiadając na pytanie nauczycielki „Powiedz nam co lubisz?” (wykorzystać należy wzór muzycznego powitania). Śpiewa to w trybie durowym, wesoło. Na pytanie: „ A czego nie lubisz?”, odpowiada w trybie molowym, czyli smutno. Odpowiedź dziecka, brzmi, np. „Ja nie lubię deszczu”, „Lubię moje lalki”. W następnym etapie, przy powtórzeniu zabawy, pytającego nauczyciela zastępuje dziecko, które podchodzi do innego dziecka, oczekując na odpowiedź.

        W tym ćwiczeniu nauczyciel kontroluje śpiew i jego intonację, pomagając dziecku  

    głosem lub na pianinie.

 2.Wysłuchanie utworu „HUMORESKAi” Z płyty CD

 2.1. rozmowa na temat treści i nastroju UTWORU  (zmienny nastrój)

3. Ćwiczenia z zakresu rytmiki oparte na melodii utworu

 3.1. Ćwiczenie inhibicyjno – incytacyjne

          Nauczycielka gra marsz na pianinie – dzieci maszerują, biegają, podskakują w

          rytm melodii. Gdy usłyszą:

            - trójdźwięk durowy – gromadzą się przy znaczku J

            - trójdźwięk molowy – gromadzą się przy znaczku L

       - polecenie „hop” wykonują skoki żabek

       - polecenie „sza” – kładą się, „usypiają”

       - gdy usłyszą durowy fragment piosenki – śpiewają 1 zwrotkę

       - gdy usłyszą molowy fragment piosenki – śpiewają 5 zwrotkę

  3.2 Zabawa „Róże i motyle”, polegają na ilustrowaniu ruchem treści  utworu z   

     wykorzystaniem inwencji i wyobraźni dziecka.

     

                Przy muzyce, dzieci ilustrują treść, wykorzystując własne pomysły interpretacyjne. Może się to odbyć z podziałem na role; nauczyciel wybiera „róże”, „motyle”, „wiatr” i „ogrodnika”.

 Zabawę powtarzamy dwa – trzy razy, zmieniając obsadę ról. Można również wykorzystać rekwizyty,

.III CZĘŚĆ. Podsumowanie zajęcia.

  1. Zabawa „Róże i motyle” – improwizacja ruchowa do utworu HUMORESKA DWORZAKA z grą instrumentów perkusyjnych.

  Cz. A. – tryb durowy – dzieci tańczą „RÓŻE, MOTYLE”  pojedynczo; wybrane dzieci tworzą orkiestrę (dwie – trzy osoby), czyli akompaniują rytmiczne na grzechotkach i klawesynach, realizując ósemki lub ćwierćnuty

 Cz. B – tryb molowy – dzieci zastygają w różnych pozach, naśladując ruchy WIATRU, zmieniając pozę na dźwięk trójkąta, grającego w rytm półnuty z kropką („raz” w takcie na trzy); za pierwszym razem zmianę pulsu wyznacza nauczyciel, później wybrane dziecko

  Cz. A. – wraca ruch j.w.

                     3. Muzyczne pożegnanie –według wzoru powitania lecz po trójdźwięku w trybie    

                       minorowym:

     N: „Żegnam już was, dzieci”

     Dz: „My żegnamy Panią”.