W naszym przedszkolu jedną z form realizacji zajęć
wychowania fizycznego jest rytmika .Co to jest rytmika? Jest to
metoda wychowania muzycznego stworzona przez E. Jaques-Dalcroze`a. Istotą zajęć
jest odtwarzanie przebiegu muzycznego za pomocą ruchów ciała, ale jest to
również taniec, śpiew, gra na instrumentach, improwizacja ruchowa oraz
instrumentalna. Metoda ta poprzez ruch, śpiew i tworzenie realizuje cele wychowania
ogólnego, oparte na zrozumieniu tkwiącej w dziecku potrzeby ruchu i aktywności.
Jak wyglądają zajęcia
rytmiczne? Specjalnie
skonstruowane zajęcia rytmiczne zawierają w sobie różny dobór ćwiczeń z
elementami wyrabiania sprawności fizycznej,
uwrażliwienia na zmiany zachodzące w muzyce,oswajania z zagadnieniami
muzycznymi, ilustracjami ruchowymi do piosenek, elementami tańca towarzyskiego,
tańca grupowego oraz relaksacją przy muzyce i muzykoterapią.
KONSPEKT ZAJĘĆ I
PROWADZĄCY: mgr
Wiesława Wojciech,
TEMAT ZAJĘĆ: Wesołe wróbelki- instrumentacja utworu Gawot, kompozytor F. Gossec
CEL ZAJĘĆ: uwrażliwianie dzieci na zjawiska rytmiczne
TEMAT ZAJĘĆ: Wesołe wróbelki- instrumentacja utworu Gawot, kompozytor F. Gossec
CEL ZAJĘĆ: uwrażliwianie dzieci na zjawiska rytmiczne
·
Muzyczne powitanie na podstawie piosenki „
Karuzela”
·
Ćwiczenia rozgrzewające- marsz po kole w rytm
akompaniamentu z tamburynami
·
Powtórzenie
utworu z poprzednich zajęć- precyzja wykonania
·
Zapoznanie z utworem Gawot F. Gossec- przed
rozpoczęciem zabawy dzieci siadają w kole i słuchają utworu
·
Osłuchanie z utworem-
1.
dzieci stojąc jedno za drugim idą drobnymi
kroczkami
2.
Na charakterystyczne dźwięki wszyscy zatrzymują
się i poruszają trzy razy biodrami
3.
Dzieci zatrzymują się i kołyszą w miejscu
przenosząc ciężar ciała z jednej nogi na drugą
4.
Dzieci wykonują obrót wokół własnej osi
5.
Dzieci maszerują po kole
·
Omówienie utworu
·
Przydzielenie instrumentów zgodnie z
propozycjami dzieci
·
Instrumentacja utworu
·
Zabawa ruchowa- „ Ptaszki” – ruch kierowany przy
muzyce
·
Muzyczne pożegnanie- propozycję dzieci
·
Zakończenie zajęć
2.Scenariusz nr.2
KONSPEKT ZAJĘĆ II
PROWADZACY: mgr Wiesława
Wojciech
Temat: Rozpoznawanie
trójdźwięków: durowego i molowego. Zapoznanie z treścią i melodią utworu pt. HUMORESKA -DWORZAKA
Cele:
- rozpoznawanie trójdźwięku dur i
mol, jako nastroju wesołego i smutnego
- pobudzanie ekspresji
ruchowej
- rozwijanie inwencji
twórczej
Cele operacyjne:
- Określa charakter melodii
słuchanego utworu: smutna- wesoła
- Powtarza krótkie motywy
melodyczne śpiewane przez
nauczyciela
-
Powtarza krótkie motywy melodyczne zagrane na pianinie
- Pobudza i hamuje ruch zgodnie z
umownymi sygnałami muzycznymi
- Przedstawia treści utworu za
pomocą gestu mimiki twarzy, ruchu całego
ciała /pantomima /
-tworzy instrumentacje utworu- czyta
partyturę-gra zgodnie z jej zapisem
Formy:
-
śpiew, ruch, twórczość, percepcja, gra na instrumentach
Metody:
- odtwórcza, analityczno –
percepcyjna, twórcza
Środki dydaktyczne:
- magnetofon,
instrumenty perkusyjne, pianino, tabliczki z kartonu: J
L, szarfy i skakanki, wiaty z
bibuły, rekwizyty do improwizacji ruchowej- kwiaty, motyle, strój ogrodnika
Przebieg zajęć:
1. Marszowe wejście dzieci ze
śpiewem znanej piosenki „Dobosz?”
Muzyczne powitanie na bazie trójdźwięku durowego.
2. Ćwiczenia wstępne
2.1.Marsz w rytmie ćwierćnut do akompaniamentu nauczyciela,
przyśpieszenie tempa,
powrót do tempa początkowego; na przerwę
w muzyce dzieci w dowolny sposób
wykonują podany przez nauczyciela
rytm
2.2. Ćwiczenie stóp – gdy trójkąt realizuje akompaniament
ćwierćnut – dzieci
maszerują, obciągając palce, gdy trójkąt gra
półnuty – dzieci wykonują kroki
„gąsienicowe”, tzn. podkurczają palce i prostują
je, stawiając stopę za stopą
II CZĘŚĆ
1. Ćwiczenia ruchowe z zakresu techniki ruchu
1.1. Oddechowe
Dzieci ustawione w rozsypce. Na usłyszane
dźwięki w górnym rejestrze pianina – wykonują wspięcie na palce z jednoczesnym
uniesieniem rąk w górę (wdech), na dźwięk w niskim rejestrze – opuszczają ręce
robią wydech. Następnie wykonują wdech, nadymając się jak żabki (napełniają
brzuszki), po czym stopniowo wypuszczają powietrze na sylabie „rrr-ee-chchch”
1.2. Ćwiczenie ruchowo – słuchowe
Nauczycielka gra na pianie fragment melodii
„HUMORESKA”, wykorzystującej trójdźwięk w majorze; improwizuje na bazie
trójdźwięku durowego – dzieci poruszają się zgodnie z rytmem. Kiedy
nauczycielka zmieni tryb wykorzystując trójdźwięk w molowy, dzieci kładą się na
dywanie, „WIĘDNĄ”, zwinięte w kłębuszek.
1.3. Ćwiczenie ruchowo głosowe
Dzieci, osłuchane z melodią
trójdźwięku durowego i molowego, poruszają się w rytmie, granym przez
nauczycielkę na dowolnym instrumencie perkusyjnym. Na przerwę w muzyce –
wybrane dziecko improwizuje melodię po trójdźwięku, odpowiadając na pytanie
nauczycielki „Powiedz nam co lubisz?” (wykorzystać należy wzór muzycznego
powitania). Śpiewa to w trybie durowym, wesoło. Na pytanie: „ A czego nie
lubisz?”, odpowiada w trybie molowym, czyli smutno. Odpowiedź dziecka, brzmi,
np. „Ja nie lubię deszczu”, „Lubię moje lalki”. W następnym etapie, przy
powtórzeniu zabawy, pytającego nauczyciela zastępuje dziecko, które podchodzi
do innego dziecka, oczekując na odpowiedź.
W tym ćwiczeniu nauczyciel kontroluje
śpiew i jego intonację, pomagając dziecku
głosem lub na pianinie.
2.Wysłuchanie utworu „HUMORESKAi” Z płyty CD
2.1. rozmowa na temat treści i
nastroju UTWORU (zmienny nastrój)
3. Ćwiczenia z zakresu rytmiki
oparte na melodii utworu
3.1. Ćwiczenie inhibicyjno –
incytacyjne
Nauczycielka gra marsz na pianinie –
dzieci maszerują, biegają, podskakują w
rytm melodii. Gdy usłyszą:
- trójdźwięk durowy
– gromadzą się przy znaczku J
- trójdźwięk molowy
– gromadzą się przy znaczku L
- polecenie „hop”
wykonują skoki żabek
- polecenie „sza” – kładą
się, „usypiają”
- gdy usłyszą durowy
fragment piosenki – śpiewają 1 zwrotkę
- gdy usłyszą molowy
fragment piosenki – śpiewają 5 zwrotkę
3.2 Zabawa „Róże i motyle”, polegają na ilustrowaniu ruchem treści utworu z
wykorzystaniem inwencji i wyobraźni
dziecka.
Przy muzyce, dzieci ilustrują
treść, wykorzystując własne pomysły interpretacyjne. Może się to odbyć z podziałem
na role; nauczyciel wybiera „róże”, „motyle”, „wiatr” i „ogrodnika”.
Zabawę powtarzamy dwa – trzy razy, zmieniając
obsadę ról. Można również wykorzystać rekwizyty,
.III CZĘŚĆ. Podsumowanie zajęcia.
1. Zabawa „Róże i motyle” – improwizacja ruchowa do utworu HUMORESKA
DWORZAKA z grą instrumentów perkusyjnych.
Cz. A. – tryb durowy – dzieci
tańczą „RÓŻE, MOTYLE” pojedynczo;
wybrane dzieci tworzą orkiestrę (dwie – trzy osoby), czyli akompaniują
rytmiczne na grzechotkach i klawesynach, realizując ósemki lub ćwierćnuty
Cz. B – tryb molowy – dzieci
zastygają w różnych pozach, naśladując ruchy WIATRU, zmieniając pozę na dźwięk
trójkąta, grającego w rytm półnuty z kropką („raz” w takcie na trzy); za
pierwszym razem zmianę pulsu wyznacza nauczyciel, później wybrane dziecko
Cz. A. – wraca ruch j.w.
3. Muzyczne pożegnanie
–według wzoru powitania lecz po trójdźwięku w trybie
minorowym:
N: „Żegnam już was, dzieci”
Dz: „My żegnamy Panią”.